Psalm 147           úäéìéí ôø÷ ÷î"æ
Alleluja. Lauda, Jerusalem, Dominum; lauda Deum tuum, Sion. äÇìÀìÄé àÁìÉäÇéÄêÀ öÄéÌåÉï. éá  ùÑÇáÌÀçÄé éÀøåÌùÑÈìÇÄí àÆú-éÀäåÈä
Quoniam confortavit seras portarum tuarum; benedixit filiis tuis in te. áÌÅøÇêÀ áÌÈðÇéÄêÀ áÌÀ÷ÄøÀáÌÅêÀ. éâ  ëÌÄé-çÄæÌÇ÷ áÌÀøÄéçÅé ùÑÀòÈøÈéÄêÀ
Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te. çÅìÆá çÄèÌÄéí éÇùÒÀáÌÄéòÅêÀ. éã  äÇùÌÒÈí-âÌÀáåÌìÅêÀ ùÑÈìåÉí
Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo ejus. òÇã-îÀäÅøÈä éÈøåÌõ ãÌÀáÈøåÉ. èå  äÇùÌÑÉìÅçÇ àÄîÀøÈúåÉ àÈøÆõ
Qui dat nivem sicut lanam; nebulam sicut cinerem spargit. ëÌÀôåÉø ëÌÈàÅôÆø éÀôÇæÌÅø. èæ  äÇðÌÉúÅï ùÑÆìÆâ ëÌÇöÌÈîÆø
Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris ejus quis sustinebit? ìÄôÀðÅé ÷ÈøÈúåÉ îÄé éÇòÂîÉã. éæ  îÇùÑÀìÄéêÀ ÷ÇøÀçåÉ ëÀôÄúÌÄéí
Emittet verbum suum, et liquefaciet ea; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ. éÇùÌÑÅá øåÌçåÉ éÄæÌÀìåÌ-îÈéÄí. éç  éÄùÑÀìÇç ãÌÀáÈøåÉ åÀéÇîÀñÅí
Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël. çË÷ÌÈéå åÌîÄùÑÀôÌÈèÈéå ìÀéÄùÒÀøÈàÅì. éè  îÇâÌÄéã ãÌÀáÈøÈå ìÀéÇòÂ÷Éá
Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja. åÌîÄùÑÀôÌÈèÄéí áÌÇì-éÀãÈòåÌí. äÇìÀìåÌéÈäÌ. ë   ìÉà òÈùÒÈä ëÅï ìÀëÈì-âÌåÉé         
     Lesser Doxology      äìì ÷èï
Gloria Patris et Filio et Spiritui Sancto äìì ìàá ìáï åìøåç ä÷åãù
Sicut erat in principio et numc et semper ëàùø äéä îáøàùéú ëê äååä òëùéå
et in saecula seaculorum, Amen. åëê éäéä ìðöç ðöçéí, àîï.